Pieszczoch.

Ostatnie dni minęły szybko i pracowicie. Trochę szyłam ( głównie przerabiałam rzeczy z lumpeksu), w sobotę odwiedziliśmy chrześnicę męża, zjedliśmy też pierwszą w tym roku karkówkę i kiełbaskę z grilla. W piątek zjedliśmy pierwsze w naszym życiu sushi. Niestety kupione gotowe z marketu, więc szału nie było...

Niedzielę spędziliśmy z Państwem K. czyli moją Kasią i jej rodzinką. Fajnie było, choć nie obyło się bez przypałów ( do dziś nie wiemy, czy po mojej awanturze w knajpie nie zostaliśmy poczęstowani wytworem ślinianek kucharza).

Dostałam dziś bukiet goździków i słodkiego całusa od mężusia.

Jestem pieszczochem. Naprawdę. Mogłabym się tulić całe dnie. Tulić, głaskać, miziać. Nie wiem, czy to normalne w moim (!) wieku :) Mój mąż niestety w tej kwestii jest moim przeciwieństwem... Czasem też się pieszczę. Np. lecę w piżamie po kąpieli,do sypialni ( musicie to sobie dobrze wyobrazić - ja naprawdę nie chodzę po domu, ja biegam bądź latam), z rozpędu wskakuję na łóżko i wykrzykuję:
 "Cyyyy są tu jakieś inne pizamkowccce??? "
Na to pada odpowiedź mojego męża ( Jego mina wyraża bardziej zażenowanie niż rozbawienie).
"No i po co mi dziecko...?"
JA ( niespeszona): ""Cyyyy są tu jakieś inne pizamkowccce??? "
ON:(nadal spogląda z zażenowaniem milcząc)
JA:"Noo....sybko! syskie pizamkowce idą na łósko się tuliććććć!!!" 
ON:" Lepiej byś się pobzykała".
JA:(spoglądam z zażenowaniem milcząc)

Koniec pieszczot w moim wydaniu zapowiada początek pieszczot w wydaniu mojego męża.
Reszta posta została ocenzurowana ;)