Chałupy welcome to!

Drzewo jeszcze nie zostało skończone. To na wstępie ;) Nie miałam czasu, żeby je skończyć, bo spędziliśmy ten weekend, jak co roku, na windsurfingu w Chałupach. Niestety, ze względu na mój stan zdrowia - tym razem tylko patrzyłam :( Wyjechaliśmy z Ewą i Michałem ( byliśmy z nimi w Chorwacji). I jak zwykle było śmiesznie.
Mój nastrój jednak, mimo pięknej pogody, fantastycznego towarzystwa, był kiepski. Dlaczego?
A no dlatego, że pobyt tam jest dla mnie swego rodzaju punktem odniesienia. Pamiętam, jak w zeszłym roku leżąc na plaży marzyłam, że za rok wszystko się zmieni... Że nie będziemy we dwójkę, że nie będę z zazdrością i "kluchą" w gardle patrzeć na bawiące się obok dzieci.
Niestety, mimo upływającego czasu, moje uczucia wciąż tkwią w pewnym martwym punkcie. Moja tęsknota wciąż rozdziera moje serce. Przez to wszystko nie umiem się cieszyć, nie umiem czerpać radości z rzeczywistości... Nie umiem od tego uciec. Oderwać się choć na chwilę. To męczące. Bardzo.
Leżałam więc na plaży, patrzyłam jak wszyscy pływają, a pod słonecznymi okularami lał się wodospad łez.
Obok mnie, tuż nad ziemią latały te oto ptaszki, wiecie co to za ptak? :)  (taka zagadka biologiczna :P)

 Skusiłam się na chwilę zabawy na trampolinie, niestety moja powiększona śledziona natychmiast dała o sobie znać. Pobolewała mnie przez kolejne kilka godzin, więc już nie odważyłam się na szaleństwa...

Wieczorem, dzień żegnał nas jednym z najpiękniejszych zachodów słońca, jakie kiedykolwiek widziałam.

 Podziwiałyśmy go z Ewą i chłopakami po stronie zatoki...

Chcieliśmy pójść razem na stronę otwartego morza. Jednak nasi chłopcy "po drodze" jakoś się zawieruszyli. Podziwiałyśmy ten widok same:

A chłopaki...no cóż - niech żałują. Gdy odnalazłyśmy nasze zguby...nie bardzo umiały się zachwycić czymkolwiek, a ich błędny wzrok wskazywał wyraźnie, w jakim celu się "zagubiły" :P
A dla mojej Dzidzi też powstało kilka zdjęć. Ta osóbka na falochronie to ja.

PS. Powstała nowa mini-ankieta na mojej stronie. W prawym górnym rogu strony. Ciekawa jestem Waszych opnii, więc zachęcam do głosowania.
Poprzednia ankieta, w której pytałam, w jakim celu odwiedzacie mojego bloga, wskazała, że odwiedzacie go głównie dlatego, że sami zmagacie się z podobnymi problemami, bądź zmagają się z nimi bliskie Wam osoby. Był jednak również jeden hejter ;)