Zapalenie jamy ustnej u niemowlaka.

Wczoraj wyszłam z Melką ze szpitala. Spędziłyśmy tam tydzień. W zeszły poniedziałek młoda zaczęła gorączkować, nie miała żadnych innych objawów. We wtorek wieczorem przestała jeść i zaczęła wymiotować. Pojechałam na SOR. Powiedzieli, że nic jej nie jest, ma tylko aftę na łuku podniebiennym. W środę wieczorem zaczęła wymiotować z krwią. Pojechaliśmy do Szpitala Dziecięcego w Gdańsku. Do Leona przyjechała teściowa. 
Do szpitala nas przyjęli, po obu stronach podniebienia pojawiły się kolejne afty (nie mylić z pleśniawkami). Zmiany zlokalizowały się w najgorszym możliwym chyba miejscu, bo tuż przed migdałami, głęboko w gardle. Uniemożliwiało to normalne rozcieranie i pędzlowanie.
Po serii kroplówek, podano małej Heviran w zastrzyku. Dostawała go 5 dni ( dla osób nie znających tematu - Heviran to lek przeciwwirusowy, stosowany m.in. przy nawracających i trudnych do leczenia "opryszczkach"). Poprawa nie postępowała jakoś diametralnie, tak naprawdę, w ogóle nie było widać poprawy. Lekarze mówili, że te zmiany mogą być głębiej, że schodzą do przełyku. Tym bardziej, że Niunia straciła głos... :( Nie mogła nawet płakać...Wymiotowała jeszcze kilka dni, krwi było mniej, ale darła się biedulka praktycznie non stop. Pielęgniarki smarowały jej te zmiany anestezyna z nystatyną ( anestezyna to silny środek znieczulający). Płakała okrutnie! Łzy jej płynęły po policzkach, takie grochy , jak u dorosłego. Ja też płakałam, ba! nawet teraz mi się chce :(  Jakby tego było mało...w dzień przyjęcia nas do szpitala czułam się fatalnie. Miałam dreszcze, mdłości, piekło mnie gardło i po zmierzeniu temperatury okazało się, że mam 39 stopni. Miałam anginę. Na szczęście po 3 dniach brania antybiotyku zaczęło się poprawiać.
Wypisali nas, tak jak pisałam na wstępie, wczoraj. Nie jest jeszcze dobrze, jest średnio. Ale Melka je normalnie. Niestety dziś o 20 znów zwymiotowała...A w wymiotach było jeszcze więcej krwi niż poprzednio. Zadzwoniłam na oddział. Uspokoili mnie, ale czuję ciągle, jakbym miała kluchę w gardle i bardzo się boję o córkę...